Wel of niet op een foto plakken…

Hoe vaak hoor je niet iemand zeggen, als er een fotocamera bovengehaald wordt, “ik plak niet op een foto.” Eigenlijk ben ik dan getriggered om het tegendeel te bewijzen, maar dat lukt niet altijd.

Ik kwam op het idee om een postje te plaatsen hierover, toen ik een paar dagen geleden de foto hiernaast online plaatste: Emma plakt namelijk altijd op een foto.

Wanneer plakt nu iemand wel of niet op een foto? Een vraag die me al een tijdje ‘bezighoudt’. Meestal doen mensen, die ‘niet’ op een foto plakken, hun uiterste best om ‘mooi’ op een foto te staan. Het is precies of ze ‘anders’ willen doen dan ze gewoon zijn te doen. Als je ze kunt fotograferen zonder dat ze het weten, is de kans tot slagen en tevredenheid groter. “Als ik niet weet dat ik gefotografeerd word, heb je wel mooie foto’s.”, hoor je dan dikwijls zeggen.

Een andere mogelijke reden van ‘ik plak niet op een foto’ is soms te zoeken in het feit dat dit type mensen niet 100% tevreden zijn met hun voorkomen en daar liever niet aan herinnerd worden door een foto. Een deel i.p.v. het geheel fotograferen, kan dan hier soulaas brengen om die mensen te fotograferen.

Nu ben ik wel eigenlijk eens benieuwd of andere fotografen dat ‘probleem’ ook hebben en hoe ze het oplossen. Dus… waarom niet eens een stokje gooien naar andere fotografen?
Mijn keuze is gevallen op:

Hoe gaan jullie ‘te werk’ met het statement: “ik plak niet op een foto” ?

Ans en Pieter

Schatjes zijn het, jaja !! Ik was dolgelukkig toen ik ze me vroegen of ik op hun huwelijksdag aanwezig wou zijn om dit prachtig moment digitaal vast te leggen. Een tijdje daarvoor, mocht ik al hun verlovingsshoot doen. Op het huwelijk, niets anders dan lachende gezichten van het begin (6h45) tot het einde (veel te laat :), als fotograaf ben ik immers altijd de ganse dag aanwezig ).
Op bepaalde momenten moesten we zelfs effe ophouden om de lachspieren wat rust te gunnen. Het ‘tussendoortje’ in Damme en de fotoshoot daar net achter, waren gewoon ZALIG !! Ook het ‘walking dinner’ in “Het Gravenhof” blijft lang op je tong plakken. Geniet alvast van een snapshot van hun dag. Wie vindt de foto met de Natalia look?

Een dikke merci en proficiat aan Ans en Pieter !!

Chase Jarvis’ Kung Fu HD promo film

De enige echte Chase Jarvis heeft er weer een meesterstukje bij: een promofilmpje voor een still/video shoot voor Kung Fu HD netwerk. En het is inderdaad een meesterstukje !!! Een stukje film opnemen aan 1000 frames per seconde (Phantom HD) en dan nog wat Hasselblad H2D foto’s ertussen, jaja… da’s niet niks.

httpv://www.youtube.com/watch?v=YHLI4n28Obs

Snelheidsgevoel

Gisterenavond ben ik met wat Syntra collega’s naar Oostende geweest. De ‘foor’ is altijd een interessant plekje voor fotografen, nietwaar? Tussen het vele flitsen en spelen met lange sluitertijden in, viel mijn oog op deze ‘Speed’ verlichting. Een combinatie met in en uitzoomen geeft een heel mooi 3D-resultaat. Bij een lange sluitertijd heb je wat tijd om in of uit te zoomen, wat een ‘warp’ effect geeft aan je foto.

Julie en Wim

Een tijdje geleden mocht ik samen op stap met Julie en Wim. De dag van het huwelijk was het schitterend weer. De dag ervoor en erna viel de regen met bakken uit de hemel. We waren een paar weken op voorhand al even op stap geweest om een paar lokaties uit te zoeken. Er komt heel veel bij kijken op zo’n dag, maar het is intens genieten, zowel voor het koppel als voor de fotograaf.

Fun, fun, fun… dat is mijn leuze als fotograaf bij elke shoot en dat geldt zeker op een huwelijk. De dag begon bij de kapster en eindigde in ‘de Grote Stove’ te Zuienkerke. Hieronder vind je de slideshow met wat momenten uit hun huwelijk.

Strobing strobing strobing, …..

Amai amai wat een dag !! Gisteren en vandaag had Lies van Camp een workshop georganiseerd geleid door niemand minder dan Mr. FotoFolio, Tom Museeuw, samen met Thomas, Wim, Jurgen, Charlotte (ons model), Tom en Lies.

Na een beginnende gezellige babbel deze morgen, begonnen we aan het verwerken van wat strobisten theorie om na een fantastische spaghetti – dank je wel Lies 🙂 – over te gaan naar een ‘on the job’ training in een bosje.

Na het uitpakken van onze statieven, Nikon en Canon flitsers, beauty dishes, California sunbounce, remote triggers, paraplu’s, … werden we op een vlotte, fotofolio stijl, deskundig onderwezen in de verschillende flitstechnieken.

Ik laat jullie effe meegenieten van een ‘serieuze’ Tom,

een ‘in actie’ Tom

en Charlotte.

Nogmaal een dikke merci aan Tom en Lies.

Printing service review: www.fotobuch.de

Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van het thuisfront om te melden dat het A3 trouwalbum, besteld bij www.fotobuch.de, gearriveerd was. Na de zware teleurstelling van een tijdje geleden, was ik heel erg benieuwd naar het resultaat. Het trouwalbum heb ik grotendeels opnieuw moeten schikken, aangezien de professionele formaten bij fotobuch.de A3 of A4, en geen 33x39cm zijn.

1. Cropping

De software die je zowel voor windows als – jaja !! – voor apple kunt downloaden is HEEL gebruiksvriendelijk en laat een hoop toeters en bellen toe. Wat vooral ongelooflijk goed is, is dat de bladzijden van het geprinte boek, eruit zien zoals je ze in de software ziet. Als je exact A3 foto’s gebruikt, zul je merken dat er rechts en onderaan een 10-tal pixels afgeknipt worden, maar ook dit zie je weer perfect gerendered in de software.

2. Witte vlekken, resolutie en scherpte

Er wordt niet extra gecomprimeerd wanneer de foto’s doorgestuurd worden. 300DPI blijft 300DPI. De foto’s worden dus ‘as is’ geuploaded. Zwarte partijen slibben niet dicht. Witte delen worden niet doorgeblazen.

3. Zwart/wit foto’s

Hier is een heel lichte kleurzweem waarneembaar. Heel veel mensen zullen het niet zien. Je ziet pas echt het verschil als je er een chemisch verwerkte zw/w foto naast legt.

4. Algemene kleurindruk

De foto’s, op mat dik papier, zijn iets meer gesatureerd dan het ‘origineel’ op mijn Spyder3-gecalibreerd scherm. Op zich vind ik dit niet erg. Je moet er gewoon rekening mee houden. Een vingervlek kun je er zo met een zakdoen afwrijven.

5. Kaft e.a.

De zwarte kunstlederen kaft met embossed letters (de naam van het koppel), geeft een heel mooi effect op die grote A3 oppervlakte. Nergens in het boek is er ook maar 1 referentie naar de firma die het boek drukt. Het enige wat je vindt, is een piepkleine barcode op het laatste blad, rechts onderaan.

6. Prijs

90 Bladzijden, A3 formaat met een zwart kunstlederen kaft en een tekstje op de voorkant voor 180euro… Een sterke aanrader wat prijs/kwaliteit betreft.

7. Afleverkwaliteit/service

Fotobuch.de is bereikbaar via de telefoon en je wordt of in het Duits, of in het Engels te woord gestaan. Het boek vertoonde geen enkele deuk nog kras. Omgeven door een plastic folie, zit het stevig verpakt in een harde kartonnen doos. Het transport in Duitsland gebeurt via DHL. In België neemt Taxi-Post het pakketje over.

Eindconclusie

Als het budget van het trouwkoppel wat beperkter moet, dan is fotobuch.de een echte aanrader. Mijn volgend trouwalbum zal ook door dezelfde firma geleverd worden. Pas dan zal ik weten of dit een eenmalige gelukstreffer is/was. Ik ben bijna heel zeker van niet.

Frederik en Lindsay

Zondagnamiddag was een namiddagje lachen geblazen. Ik had afgesproken met Lindsay, Frederik en Liesbeth. Lindsay en Frederik wilden hun arsenaal foto’s (nog) wat uitbreiden met foto’s van hun beiden en Liesbeth en ik mochten de ‘honeurs’ waarnemen :). We hadden best tot de late uurtjes kunnen doorgaan, maar helaas moest ik als Club Brugge fotograaf, ‘s avonds in Genk van de partij zijn om foto’s te nemen van de voetbalmatch Genk – Club Brugge. Een dikke merci voor deze heel toffe namiddag. Geniet maar effe van de beelden hieronder.

[kml_flashembed movie=”http://blog.fotoverbeke.com/Flash/LindsayEnFrederik/loader.swf” height=”530″ width=”670″ allowFullScreen=”true” base=”http://blog.fotoverbeke.com/Flash/LindsayEnFrederik/.” /]

“Over geuren en kleuren…

valt niet te discussiëren”, of toch? Het blijft een interessante materie.

Getriggered door een aantal zaken (een post van Thomas, de problemen met “online print services”, heb bekijken van een zware contrast zw/w foto van Marhilde en het resultaat van een van mijn foto’s op canvas van foto.com), besloot ik dan maar een paar lijntjes neer te pennen over hoe ik naar ‘kleuren’ kijk.

Heel veel foto’s worden niet op een monitor bekeken. Hoeveel monitoren geven een foto correct weer? Hoeveel browsers geven een foto correct weer? ‘t Verschil tussen Safari en Firefox viel onlangs weer op, toen ik Marhildes foto bekeek. Als je een foto ‘bewerkt’ om ergens op een blog te zetten, dan steek je daar wat tijd in, en iedereen ziet ‘m bijna op een andere manier. Een vraag die iedereen zich wel eens stelt zeker? Ligt het aan mij, ligt het aan mijn computer, aan mijn instellingen, aan het programma, … ?

Meer en meer zie je bewerkingen die nog weinig aan het origineel raken wat kleuren betreft (vb zw/w, split tone, …) en waar de kleuren (met een bepaalde bedoeling) zelf gekozen worden.

Ik hecht zelf heel veel belang aan het vastleggen van het zwartpunt van een monitor en het feit dat er geen kleurafwijkingen zijn in het zw/w gebied. De zw/w curve hoeft niet lineair te zijn (vb. s-vormig om de contrastindruk te vergroten), als ze maar geen kleurafwijkingen vertoont (tenzij je die expliciet wil natuurlijk).

Bij (echt) zwart(#000000) mag er eigenlijk geen licht uit je monitor komen. Bij wit (#FFFFFF) komt er maximaal licht uit je monitor. Je kunt pas kleurafwijkingen voor ‘zwart’ zien als je heel donker grijs (vb #040404) bekijkt. Bijna zwart (#010101) zou je moeten kunnen onderscheiden tov zwart (#000000).

Als je een willekeurige foto naar zw/w omzet met vb. Lightroom of Photoshop, dan zou die geen ‘kleur’ meer mogen vertonen. Onderstaand plaatje heeft #040404 als ‘background’ en er zitten een aantal vertikale balken in met #010101, #0A0A0A en #191919.

En nu maar hopen dat ‘zwart’, ‘zwart’ is zeker?